Određivanje prediktora intrahospitalnog mortaliteta povezanih sa negom pruženom od strane medicinskog tehničara kod bolesnika sa akutnim ishemijskim moždanim udarom

Uvod/Cilj. Moždani udar i dalje predstavlja jedan od vodećih uzroka umiranja i onesposobljenosti u svetu. Cilj ove studije bio je određivanje prediktora intrahospitalnog mortaliteta povezanih sa negom pruženom od strane medicinskih tehničara kod bolesnika sa akutnim ishemijskim moždanim udarom (AIMU), hospitalizovanih na Odeljenju urgentne neurologije Kliničkog centra Srbije (KCS). Metode. Prospektivnom kohortnom studijom obuhvaćeno je 59 konsekutivnih bolesnika sa AIMU primljenih na Odeljenje urgentne neurologije, Klinike za neurologiju, KCS u Beogradu. Bolesnici su praćeni do otpusta, odnosno smrtnog ishoda. U ispitivanju povezanosti različitih grupa faktora sa ishodom bolesnika korišćene su univarijantna i multivarijantna Koksova proporcionalna hazardna regresiona analiza. Rezultati. Uzorak je činilo 32 muškaraca i 27 žena sa AIMU. Prosečan uzrast bio je 62,5 ± 15,2 godina. Prosečna dužina hospitalizacije iznosila je 11,1 ± 9,6 dana (medijana 8 dana; opseg 1–54 dana). Blizu 80% bolesnika (47/59; 79,7%) bilo je primljeno u Jedinicu za moždani udar, dok je 12 (20,3%) bilo primljeno u Jedinicu intenzivne nege. Univarijantnom regresionom analizom kao značajne varijable (p < 0,05) izdvojile su se Morse skor (p = 0,030) i jedinica prijema (p = 0,029). Multivarijantni model pokazao je da tip jedinice prijema (Jedinica za moždani udar prema Jedinici konvencionalne nege – [hazard ratio (HR) = 0,16; p = 0,032] predstavlja nezavisni prediktor intrahospitalnog mortaliteta kod osoba sa AIMU. Zaključak. Rezultati studije pokazali su značajnu ulogu medicinskog kadra tokom oporavka bolesnika sa AIMU, kao i da je prijem u Jedinicu za moždani udar prema Jedinici konvencionalne nege, nezavisni prediktor sniženog intrahospitalnog mortaliteta.