Neslaganje između kliničkih i autopsijskih dijagnoza uzroka smrti među psihijatrijskim bolesnicima umrlim zbog prirodnih uzroka

Uvod/Cilj. Obdukcijske studije se retko bave ispitivanjem prirodnih uzroka smrti kod psihijatrijskih bolesnika. Cilj istraživanja bio je ispitivanje uzroka smrti bolesnika sa različitim psihijatrijskim oboljenjima, u slučajevima gde je tražena i urađena patoanatomska (klinička) obdukcija. Metode. U istraživanje je bilo uključeno 118 bolesnika (65% muškaraca, 35% žena, prosečne starosti 58,2 ± 13,6 godina) sa dijagnozom psihijatrijske bolesti kojima je rađena patoanatomska (klinička) obdukcija. Poređena je distribucija uzroka prirodne smrti psihijatrijskih bolesnika sa drugim bolesnicima (koji reprezentuju opštu populaciju) umrlim zbog prirodnih uzroka smrti, a ispitivane su i razlike između kliničkih i autopsijskih dijagnoza uzroka smrti kod psihijatrijskih bolesnika. Rezultati. Psihijatrijski bolesnici umirali su ranije u odnosu na opštu populaciju (58 vs. 69 godina), najčešće zbog respiratornih (46%) i kardiovaskularnih bolesti (37%). Najčešće dijagnoze kod psihijatrijskih bolesnika bile su organske psihoze i demencije (F00-F09) i shizofrenija i shizoafektivni poremećaji (F20-F29). Većina njih (55%) umirala je u opštim bolnicama, a 45% u psihijatrijskim bolnicama zbog somatskih oboljenja. Ustanovljena je značajna razlika u distribuciji uzroka smrti u odnosu na kontrolnu grupu u kojoj su dominirale kardiovaskularne bolesti. Kod 64% psihijatrijskih bolesnika postojale su značajne razlike u kliničkoj dijagnozi uzroka smrti u odnosu na konačan obdukcioni nalaz. Zaključak. Dijagnostika somatskih bolesti kod psihijatrijskih bolesnika je nedovoljna, pogotovo u psihijatrijskim bolnicama. Ovo dovodi do značajnog neslaganja između kliničkih i autopsijskih dijagnoza uzroka smrti u ovoj populaciji. Potrebno je posvetiti dodatnu pažnju ispitivanju i lečenju somatskih bolesti kod ovih bolesnika da bi se poboljšala njihova zdravstvena zaštita.