Autoimunska manifestacija infekcije virusom hepatitisa C kao rizik od kasnog virusološkog relapsa posle terapije pegilovanim interferonom i ribavirinom

Uvod. Iskustvo u lečenju hepatitis C virus (HCV) infekcije pegilovanim interferonom alfa (PegIFN) i ribavirinom (RBV) ukazuje na postojanje rizika od kasnog virusološkog relapsa“ (late virological response – LVR) – ponovna detekcija HCV ribonukleinske kiseline (RNA) u serumu godinama nakon uspostavljanja stabilnog virušološkog odgovora – sustained virological response (SVR). Prikazana su tri bolesnika sa LVR lečena PegIFN i ribavirinom pet godina nakon uspostavljanja SVR. Prikaz bolesnika. Analizirano je ukupno 129 bolesnika (38,8% ženskog, 61,2% muškog pola, prosečna starost 37,02 ± 11,99 godina) lečenih od hroničnog HCV PegIFN + RBV, kod kojih je prošlo najmanje pet godina od uspostavljanja SVR. Pored biohemijskih parametara funkcije jetre, rađen je kvalitativni lančane reakcije polimeraze (PCR) HCV RNA test, odnosno kvantitativni PCR HCV RNA test. Pet godina od uspostavljanja SVR kod tri (2,3%) bolesnika je kvalitativnim i kvantitativnim testom PCR HCV RNA utvrđen relaps HCV infekcije. Sva tri bolesnika imala su i pridružene autoimunske bolesti: vaskulitis, autoimunski hepatitis i vaskulitis centralnog nervnog sistema. Zaključak. Potvrđeno je postojanja LVR HCV infekcije prvenstveno kod bolesnika sa pridruženim autoimunskim bolestima. Stoga SVR nakon terapije PegIFN + RBV treba shvatiti kao pokazatelja uspešne HCV supresije, a ne potpune eradikacije HCV.