Uticaj težine opstruktivne sleep apneje (OSA) i telesnog sastava na redoks status kod pacijenata sa OSA

Uvod/Cilj. Sve je više istraživanja o postojanju sistemskog oksidativnog stresa kod pacijenata sa opstruktivnom apnejom u snu (OSA), kao mogućoj vezi OSA sa endotelnom disfunkcijom i bolestima kardiovaskularnog sistema. Mora se uzeti u obzir i postojanje komorbiditeta, pre svega gojaznosti, koji mogu doprineti oksidativnom stresu nezavisno od OSA. Cilj ovog rada bio je da pokaže da li težina OSA doprinosi povećanom nivou sistemskog oksidativnog stresa i smanjenju antioksidativnog kapaciteta, nezavisno od indeksa telesne mase (BMI) i telesnog sastava kod pacijenata sa OSA. Metode. Istraživanjem je bilo obuhvaćeno 128 pacijenata sa OSA. Na osnovu sleep studije – polisomnografije, ispitanici su bili podeljeni u dve grupe prema apneahypopnea indeksu (AHI): AHI < 15 i AHI ≥ 15. Stanje uhranjenosti je procenjeno pomoću BMI i telesnog sastava. Telesni sasatav je određen pomoću whole-body DEXA skenera (Hologic QDR-4000). Redoks status pacijenata sa OSA je određivan pomoću koncentracije NO u plazmi i nivoa redukovanog glutationa (GSH) u plazmi kao markera antioksidativnog kapaciteta. Rezultati. U grupi sa AHI ≥ 15 bila je nađena značajno veća srednja vrednost koncentracije NO u plazmi u odnosu na pacijente sa OSA i AHI < 15 (1,269 ± 0.789 vs 0.462 ± 0.373 nmol/mL, p = 0,001), dok je značajno veći nivo GSH u plazmi bio u grupi sa AHI < 15 u odnosu na grupu sa AHI ≥ 15 (238,08 ± 84,37 vs 172,77 ± 83,88 mg/mL, p = 0,04). Nezavisni prediktori nivoa GSH u plazmi (multivarijantna regresiona analiza) bili su: index desaturacije (ODI) [B = -0.157; 95% granice poverenja (CI): -0.262–0.053], srednja vrednost SatO2 (B = - 4.76; 95% CI: -9.21–0.306) i minimalna SatO2 (B = 0.118; 95% CI: 0.03– 0.206). Kao nezavisni prediktor koncentracije NO u plazmi izdvojio se ODI (B = 0,038; 95% CI: 0,011–0,065). Nije postojala statistički značajna razlika između srednjih vrednosti BMI i parametra za procenu telesnog sastava u grupi sa AHI < 15 i AHI ≥ 15. Nijedan od parametara za procenu stanja uhranjenosti i telesnog sastava nije značajno uticao na ispitivane parametre sistemskog oksidativnog stresa. Zaključak. Sa povećanjem težine OSA smanjuje se antioksidacijski kapacitet i raste nivo sistemskog oksidativnog stresa. Stepen desaturacije tokom spavanja ima značajan uticaj na redoks status pacijenata sa OSA, nezavisno od stanja uhranjenosti i telesnog sastava.