Tranzijentna elastografija u neinvazivnoj proceni fibroze jetre kod bolesnika sa primarnom bilijarnom cirozom

Uvod/Cilj. Prethodnih decenija otkrivene su neinvanzivne metode za procenu i praćenje fibroze jetre kod hroničnih bolesti jetre. Cilj ove studije bila je procena dijagnostičke preciznosti neinvanzivnih metoda za određivanje fibroze jetre [tranzijentna elastografija (TE) i biohemijski markeri], pri čemu je kao zlatni standard korišćena biopsija jetre kod bolesnika sa primarnom bilijarnom cirozom. Metode. U studiju su bila uključena 122 bolesnika kod kojih su istog dana urađene biohemijske analize i biopsija jetre, a mesec dana kasnije urađena je TE. Za procenu fibroze jetre korišćen je METAVIR skor, a sve preparate biopsija proverio je jedan patolog. APRI skor – odnos aspartat aminotransferaze (AST) i trombocita, Forns indeks, odnos AST i alanin transaminaze (ALT) i TE poređene su sa stepenom fiboze jetre dobijene na osnovu biopsija jetre u cilju dobijanja najboljeg neinvanzivnog markera u proceni fibroze jetre. Rezultati. Dokazana je statistička značajnost (p < 0.05) za APRI skor, Forns indeks i TE za procenu stepena fibroze jetre. TE je imala najbolji dijagnostički učinak u poređenju sa ostalim markerima koje smo istraživali. Optimalne granične vrednosti za TE bile su 4.25 i 5.9 kPa za dijagnozu fibroze jetre i razlikovanje slabe/umerene i uznapredovale fibroze. Površina ispod krive operativnih karakteristka (AUROC) za TE bila je 0.963 i 0.865. Zaključak. Na osnovu rezultata ove studije proizilazili su APRI skor, Forns indeks i TE adekvatni dijagnostički markeri fibroze jetre kod bolesnika sa primarnom biijarnom cirozom, ali je TE najsenzitivniji i najspecifičniji parametar. Koristeći neinvanzivne parametre i metode u svakodnevnoj kliničkoj praksi može se smanjiti, ali ne i potpuno izbaciti, potreba za invanzivnim dijagnostičkim procedurama.