Femorodistalni bypass korišćenjem venske „manžetne“

Uvod/Cilj. Iako se distalni venski patch („zakrpa“) i cuff („manžetna“) tehnike preporučuju za poboljšanje prolaznosti bypass-a na donjim ekstremitetima, prednost tih tehnika ostaje nedokazana. Autovenski bypass graft ostaje metoda izbora, ali kada ne postoji mogućnost korišćenja velike potkožne vene, metode venske „manžetne“ mogu imati prednost. Cilj rada bio je da se procene rezultati femorodistalnih bypass procedura primenom venske „manžetne“ kod bolesnika sa kritičnom ishemijom donjih ekstremiteta. Metode. Prikazani su rezultati femorodistalnih bypass procedura nakon perioda praćenja od 6 do 24 meseca. Praćeno je ukupno 28 bolesnika sa distalnom kompozitnom anastomozom femorodistalne arterijske rekonstrukcije. Indikacije za hirurško lečenje postavljene su na osnovu kliničke slike i morfoloških kriterijuma, na osnovu nalaza multidetektorske kompjuterizovane tomografske angiografije. Primenjena su tri tipa distalnih graft-arterijskih anastomoza: Miller’s cuff, Taylor’s patch i St. Mary’s vein boot anastomoza. Rezultati. Nakon 6 meseci, svi bolesnici imali su prolazan bypass; nakon godinu dana, 2 (7%) bolesnika imalo je okluziju grafta i natkolenu amputaciju, a njih 8 (28%) imalo je smrtni ishod; nakon 24 meseca, 18 (64%) bolesnika imalo je primarnu prolaznost bypass-a. Zaključak. Femorodistalne bypass procedure korišćenjem sintetičkog grafta i venske „manžetne“, imaju dobre dugoročne rezultate. Optimalna anastomoza je ona po tipu St. Mary’s boot. Duži period praćenja i poređenje sa autovenskim bypass-om su neophodni za konačni zaključak.