Efikasnost različitih hirurških procedura u lečenju Hiršprungove bolesti kod dece

Uvod/Cilj. Hiršprungova bolest je jedan od najbolje izučenih urođenih poremećaja crevnog motiliteta kod dece. Različite hirurške metode za lečenje Hiršprungove bolesti razvijene su da bi se sa što manje rizika i više efektivnosti postigao normalan motilitet creva. Značajan napredak učinjen je smanjivanjem opsežnih hirurških procedura, udruženih sa povećanim morbiditetom i mortalitetom, kao i uvođenjem minimalno invazivnih operativnih tehnika u ranom, neonatalnom uzrastu. Cilj naše studije bio je da se proceni efektivnost različitih hirurških metoda i incidencija komplikacija posle opsežnih operacija Hiršprungove bolesti rekto-sigmoidne lokalizacije. Metode. Izvršena je retrospektivna analiza (od juna 1997. do maja 2012. godine) grupe od 84 bolesnika sa Hiršprungovom bolešću. Svi su imali aganglionaran rekto-sigmoidni segment, potvrđen preoperativnom irigografijom i histološki. Operacija metodom endorektalnog provlačenja izvedena je kod 30 (35,7%) bolesnika (grupa I), dok je 54 (64,3%) bolesnika operisano procedurama po Soavi, Duhamelu ili Swensonu (grupa II). Parametri praćenja bili su starost, incidencija i težina postoperativnih komplikacija, neophodnost preoperativne kolostome kao i broj reoperacija. Rezultati. U vreme operacije u grupi I prosečna starost dece iznosila je 9,41 ± 6,37 meseci, a u grupi II 16,8 ± 13,9 meseci, što je bilo statistički značajno više u odnosu na grupu I (p < 0.01). Postoperativne komplikacije imalo je 3/30 (10%) bolesnika u grupi I kod kojih je urađena operacija endorektalnog provlačenja i 16/54 (29,6%) bolesnika kod kojih su preduzete druge procedure. Pripadnici grupe II imali su značajno češće komplikacije (p < 0,05). Bolesnici grupe I imali su samo jednu (1,00 ± 0,00), dok su oni iz grupe II imali oko dve reoperacije u proseku (1,94 ± 1,84). Više od jedne reoperacije urađeno je kod 6/16 (37,5%) bolesnika iz grupe II. Pripadnici grupe II imali su značajno više reoperacija od onih iz grupe I (p < 0,05). Operativna procedura kod svih bolesnika (100%) grupe I i samo procedura po Soavi kod 20 (37%) bolesnika grupe II, preduzete su bez prethodne kolostome. Zaključak. Rezultati naše studije pokazuju da je operacija metodom endorektalnog provlačenja u lečenju Hiršprungove bolesti mnogo efikasnija nego ostale procedure, posebno u odnosu na njeno rano preduzimanje, kao i manju incidenciju ozbiljnih komplikacija koje zahtevaju ponovno hirurško lečenje.