Kliničke i radiološke karakteristike bolesnika sa spontanim i posttraumatskim subarahnoidalnim krvarenjem: retrospektivna opservaciona studija

Uvod/Cilj. Kod bolesnika sa spontanim i posttraumatskim subarahnoidalnim krvarenjem (SAK), moguća je pojava teških komplikacija kao što su razvoj intrakranijalne hipertenzije, hidrocefalus, ponovno krvarenje, cerebralna hipoksija, cerebralni vazospazam, poremećena funkcija hipofize, poremećaj ravnoteže elektrolita i elektrokardiografske (EKG) abnormalnosti. Iako je trend mortaliteta u opadanju, lečenje bolesnika sa SAK i njenim komplikacijama predstavlja izazov čak i u velikim neurohirurškim centrima. Cilj rada bio je da se uporede učestalost nekih kliničkih karakteristika i komplikacija između bolesnika sa spontanim i posttraumatskim SAK. Metode. Retrospektivnom studijom obuhvaćeno je 138 bolesnika lečenih u Odeljenju za neurohirurgiju u periodu od januara 2018. do januara 2023. godine. U analizu je bio uključen 71 bolesnik sa spontanim i 67 bolesnika sa posttraumatskim SAK. Rezultati. Utvrđena je prevaga spontanog SAK kod žena, a posttraumatskog SAK kod muškaraca (p < 0,001). Utvrđena je statistički značajna razlika u učestalosti hidrocefalusa između bolesnika sa spontanim i posttraumatskim SAK (p = 0,013). Cerebralni vazospazam bio je značajno češći kod bolesnika sa spontanim SAK (p < 0,001). Utvrđena je statistički značajna povezanost u pogledu debljine koaguluma između te dve grupe (p < 0,001). Bolesnici sa spontanim SAK su značajno češće imali negativan T talas u EKG nalazu (p < 0,001). Takođe, nije bilo statistički značajne razlike u pogledu poremećaja ravnoteže elktrolita između te dve grupe bolesnika sa SAK. Zaključak. Rezultati našeg istraživanja ukazuju na postojanje statistički značajne razlike vezane za pol bolesnika, učestalost abnormalnog EKG nalaza u vidu negativnog T talasa, veće debljine koaguluma, pojave vazospazma i veće stope hidrocefalusa kod bolesnika sa spontanim SAK, u odnosu na bolesnike sa posttraumatskim SAK.