Traheostomija kod odojčadi: indikacije i ishodi

Uvod/Cilj. Produžena ventilacija predstavlja najčešću indikaciju za pedijatrijsku traheostomiju. Cilj rada bio je da se utvrde indikacije, komplikacije i ishod traheostomije kod dece, kao i udruženost fenotipa i komplikacija koje prate traheostomiju. Metode. Retrospektivnom studijom procenjene su osnovne indikacije, komplikacije i stope dekanulacije kod dece sa traheostomom, lečene na Institutu za zdravstvenu zaštitu majke i deteta Srbije ,,Dr Vukan Čupić” u Beogradu, tokom trogodišnjeg perioda. Rezultati. Studijom je obuhvaćeno ukupno 38 novorođenčadi, od kojih je njih 31 (81%) bilo podvrgnuto elektivnoj traheostomiji, a 7 (19%) urgentnoj traheostomiji zbog akutnog respiratornog distresa i teške intubacije. Srednja životna starost novorođenčadi bila je 5,4 ± 3,5 meseci, a najmlađe je bilo staro 36 sati. Primarna indikacija za elektivnu traheostomiju bila je produžena mehanička ventilacija kod 13 (42%) bolesnika, neuromuskularni poremećaji kod 5 (16%) bolesnika, opstrukcija disajnih puteva kod 10 (32%), kraniofacijalne anomalije kod 2 (5%) i plućna bolest kod jednog (3%) bolesnika. Rane komplikacije (koje su se javljale tokom prvih sedam dana od traheostomije) bile su prisutne kod 4 (10,5%) bolesnika, od kojih je njih troje imalo curenje vazduha (zbog neodgovarajućeg izbora kanile), a dehiscenciju rane imao je jedan bolesnik. Kasne komplikacije (koje su se pojavile kasnije od sedam dana posle traheostomije) bile su prisutne kod 4 (10,5%) bolesnika i to peristomalna granulacija kod tri bolesnika i opstrukcija tubusa, kod jednog bolesnika. Nije bilo smrtnih ishoda kod bolesnika povezanih sa traheostomijom, mada je ukupan mortalitet bio 21% (8 bolesnika). Svi ovi bolesnici preminuli su usled primarnog oboljenja. Sedamnaest (44,7%) bolesnika je uspešno dekanilisano. Zaključak. Za većinu bolesnika je, zbog prirode njihovih osnovnih oboljenja, bilo potrebno dugotrajno lečenje i retencija traheostomije što se podudaralo sa niskom stopom dekanulacije. Zbog toga bi traheostomije trebalo izvoditi prvenstveno u specijalizovanim centrima sa obučenim medicinskim osobljem, čime se obezbeđuje odgovarajuća zdravstvena zaštita.