Analiza razvoja bubrežne kore fetusa: indeks maturacije korteksa kao novi potencijalni vodič u proceni razvoja fetalne kore bubrega

Uvod/Cilj. Do sada, pažnja naučne javnosti bila je većinski usmerena ka morfometrijskoj analizi nefrogene zone (NZ) bubrežne kore fetusa, dok su izostali kvantifikacija i analiza maturacione zone (MZ) i drugih indikatora zrelosti bubrega. Cilj rada bio je da se ispitaju karakteristike sazrevanja korteksa bubrega fetusa, kao i da se predloži formiranje novog indeksa maturacije korteksa (IMK). Metode. U studiju su bila uključena 42 parafinska kalupa fetalnih bubrega, podeljeni prema gestacijskoj starosti (GS) u tri grupe. Posle bojenja uzoraka hematoksilinom i eozinom, analizirani su sledeći parametri: debljina NZ i MZ, površina bubrežnog telašca (BTp) i glomerularnog klupčeta (GKp), kao i maturacioni stadijumi glomerula. Dodatno, formiran je novi parametar, IMK, kao odnos između debljine NZ i MZ. Sakupljeni podaci su statistički obrađeni. Rezultati. Promene u debljini NZ i MZ bile su statistički značajne i u korelaciji sa GS. Vrednost IMK viša od 0,2 zabeležena je u uzorcima bubrega fetusa mlađih od 20. gestacijske nedelje (GN), dok je vrednost niža od 0,1 zabeležena u uzorcima bubrega fetusa starijih od 30. GN. Sa porastom GS u svim zonama bubrežnog korteksa smanjile su se vrednosti BTp i GKp. Statistički značajna redukcija GKp primećena je u najstarijoj grupi u jukstamedularnoj i intermedijarnoj zoni kore (p < 0,01). Glomeruli locirani u dubljim delovima kore pokazivali su veći stepen zrelosti od onih koji su bili locirani površnije. Zaključak. Izmereni parametri mogu poslužiti kao početna tačka za buduće studije koje bi analizirale histomorfološke karakteristike korteksa bubrega fetusa. U nedostatku kliničkih podataka, novoformirani parametar IMK može pomoći pri određivanju GS, s obzirom na to da značajno koreliše sa GS (p < 0,01).