Aleksandra Čolović, Olivera Jovičić, Radoje Stevanović, Mirjana Ivanović

Stanje oralnog zdravlja dece obolele od nasledne distrofičke bulozne epidermolize

Uvod/Cilj. Bulozna epidermoliza je grupa retkih, genetski predisponiranih bolesti vezivnog tkiva koja se karakteriše formiranjem bula (mehurova) u koži i mukoznim membranama. Cilj rada bio je da se ispita stanje oralnog zdravlja dece obolele od distrofične bulozne epidermolize, kao i nivo znanja i mišljenje roditelja o primeni preventivnih mera i kvalitetu stomatološke zaštite obolele dece. Metode. U studiju je bilo uključeno 17 bolesnika sa distrofičnom buloznom epidermolizom iz Srbije i odgovarajuća kontrolna grupa. Stanje zuba ustanovljeno je Klein Palmerovim indeksom karijesnih, ekstrakovanih plombiranih zuba – KEP indeksom. Stanje oralne higijene analizirano je indeksima oralne higijene (pojednostavljeni plak indeks i indeks zubnog kamenca po Green-Vermillionu). Stanje gingive je na osnovu inspekcije ocenjivano kao zdrava gingiva ili gingivitis, u zavisnosti od toga da li su joj bili promenjeni boja, oblik, veličina ili struktura. Stanje oralne sluzokože evidentirano je na osnovu inspekcije usana, jezika, poda usne duplje, vestibuluma, plika i frenuluma, kao i mekog i tvrdog nepca. Nivo znanja i utisci roditelja o primeni preventivnih mera i kvalitetu stomatološke zaštite dece obolele od bolozne epidermolize, ispitivani su kroz dva upitnika specijalno dizajnirana za potrebe ove studije. Rezultati. U obe denticije bilo je najviše karijesno obolelih zuba. Za mlečnu denticiju prosečan modifikovani plak indeks iznosio je 1,4 ± 1,14, a modifikovani kalkulus indeks 0,7 ± 1. U stalnoj denticiji vrednosti prosečnog plak indesa i kalkulus indeksa redom su bile 2 ± 0,4 i 1,6 ± 0,6. Utvrđena je statistički značajna razlika u procentualnoj zastupljenosti karijesnih, ekstrahovanih i plombiranih zuba stalne denticije između dece obolele od bulozne epidermolize i kontrolne grupe, kao i za vrednosti plak i kalkulus indeksa. Najčešće promene oralne sluzokože bile su mikrostomija (76,5%) i ankiloglosija (88,2%). Zaključak. Odsustvo protokolarne saradnje između ordinirajućeg lekara i stomatologa, kao i nedovoljna informisanost roditelja, glavni su razlozi lošeg stanja oralnog zdravlja. Primena preventivnih mera je od najvećeg značaja kako bi se sprečio nastanak komplikacija koje je teško sanirati kod ove grupe bolesnika.