Odnos između insulinske rezistencije, mineralne gustine kostiju i rizika od frakture kod žena u postmenopauzi

Uvod/Cilj. Skeletni mišići i kosti su važna tkiva koja, osim uloge u držanju tela, predstavljaju i primarno mesto preuzimanja glukoze nakon obroka, što je značajno povezano sa rezistencijom na insulin. Cilj rada bio je da se utvrdi uticaj insulinske rezistencije na mineralnu gustinu kosti (MGK) i rizik od nastanka preloma, kao i da se ispita veza između karakteristika mišića i MGK i insulinske rezistencije kod žena u postmenopauzi u Srbiji. Metode. Homeostatski model – rezistencija na insulin (HOMA-IR), izračunat je kod žena u postmenopauzi koje su bile podeljene u dve grupe. Granične vrednosti (cut-off) insulinske rezistencije za grupu sa „niskim HOMA-IR” bila je < 2, a za grupu sa „visokim HOMA-IR” > 2. Masno tkivo (MT), bezmasno tkivo (BT) i MGK mereni su na kuku i kičmenom stubu pomoću denzitometra sa dvoenergetskom X-zračnom apsorpciometrijom. Rezultati. MT i BT su imali očigledan uticaj na MGK. Smanjenje BT i nakupljanje masti bilo je povezano sa višom učestalošću nastanka rezistencije na insulin. Primećena je pozitivna korelacija između HOMA-IR i MGK na kičmi i kuku, ali nije postojala korelacija između insulinske rezistencije i rizika od nastanka preloma. Zaključak. MT i BT imaju značajan uticaj na MGK. Potvrđena je povezanost između MT, BT, MGK i nastanka insulinske rezistencije kod žena u postmenopauzi. Međutim, žene sa višim nivoom insulinske rezistencije i većim MGK nemaju niži rizik od nastanka preloma.