Uticaj bioloških markera na ukupno preživljavanje operisanih bolesnika sa nesitnoćelijskim karcinomom pluća

Uvod/Cilj. Nesitnoćelijski karcinom pluća (NSĆKP) je jedan od najčešćih malignih tumora i vodeći je uzrok smrti povezane sa karcinomima. Cilj ove studije bio je da se analizira uticaj bioloških markera na stopu ukupnog preživljavanja kod bolesnika sa NSĆKP koji su posle operacije dobijali adjuvantnu hemioterapiju i/ili radioterapiju. Metode. Sprovedena je retrospektivna studija tipa serije slučajeva na Klinici za pulmologiju i Klinici za grudnu hirurgiju Vojnomedicinske akademije u Beogradu, Srbija. Bolesnici sa NSĆKP lečeni su tokom perioda od deset godina (2008–2017). Analiza preživljavanja je bila zasnovana na imunohistohemijskim nalazima, patohistološkom tipu i tumor, nodus, metastaze (TNM) stadijumu. Rezultati. Stopa mortaliteta bila je viša u grupi bolesnika sa adenokarcinomom u poređenju sa grupom bolesnika sa skvamocelularnim karcinomom pluća, ali razlika nije bila statistički značajna (58,3%, odnosno 31,2%; p = 0,175). Ukupno preživljavanje bilo je kraće kod bolesnika sa adenokarcinomom u odnosu na bolesnike sa skvamocelularnim karcinomom za oko 750 dana. Ukupno preživljavanje je bilo kraće kod bolesnika sa adenokarcinomom u poređenju sa preživljavanjem bolesnika sa skvamocelularnim karcinomom kod CD31 pozitivnih (p = 0,029), p-63 pozitivnih (p = 0,049), metaloproteinaze matriksa (MMP)-9 pozitivnih (p = 0,032) i MMP-2 pozitivnih bolesnika (p = 0,016). Zaključak. Adenokarcinom pluća je značajno agresivniji karcinom u poređenju sa skvamocelularnim karcinomom pluća i oboleli imaju kraće vreme ukupnog preživljavanja. Ukupno preživljavanje je bilo kraće kod bolesnika sa adenokarcinomom u poređenju sa bolesnicima sa skvamocelularnim karcinomom kod CD31, p-63, MMP-9 i MMP-2 pozitivnih bolesnika.