Neurološki ishod lečenja bolesnika sa miastenijom gravis koji su timektomisani sternotomijom i video asistiranom torakoskopskom hirurgijom (VATH)

Uvod/Cilj. Timektomija je prihvaćena metoda hirurškog lečenja bolesnika sa miastenijom gravis (MG). Ranija timektomija putem sternotomije zamenjena je poslednjih godina video asistiranom torakoskopskom hirurgijom (VATH) kao manje invanzivnom metodom. Cilj rada bio je da se poređenjem neurološkog ishoda utvrde efikasnost i pouzdanost te dve metode hirurškog uklanjanja timusa kod bolesnika sa MG. Metode. Studijom je bilo obuhvaćeno 60 bolesnika sa MG koji su timektomisani na početku lečenja: 30 bolesnika je timektomisano sternotomijom, a preostalih 30 putem VATH. U cilju procene efekata te dve operativne tehnike poređeni su podaci koji su se odnosili direktno na operaciju – broj hospitalnih dana posle operacije, incidencija postoperativnih komplikacija, ali i podaci koji se tiču neurološkog praćenja tih bolesnika: neposredno posle operacije, godinu dana posle operacije i do 3 godine posle operacije. Rezultati. Podaci koji se odnose na neposredni postoperativni period ukazali su na signifikantno kraću hospitalizaciju posle timektomije putem VATH (p < 0,001), dok je procenat postoperativnih komplikacija u obe grube bio isti (p = 0,381). Utvrđena je uniformna distribucija kliničkog pogoršanja prve godine posle operacije, nezavisno od načina operacije (p = 0,470). Broj učinjenih retimektomija u grupi bolesnika putem VATH bio je granično statistički značajan (p = 0,054). Kompletna stabilna remisija, kao potvrda da je timusno tkivo bilo uklonjeno u potpunosti ostvarena je kod oko 11% timektomisanih bolesnika. Kod ostalih bolesnika klinička remisija je održavana antiholinesteraznom i imunosupresivnom terapijom. Zaključak. Kraća hospitalizacija i brži postoperativni oporavak sa podjednakim kliničkim učinkom i estetskom komponentom favorizuju timektomiju VATH u odnosu na timektomiju putem sternotomije kao prihvatljivijom metodom hirurškog lečenja obolelih od MG.