Kardioprotektivni efekat udaljenog ishemijskog prekondicioniranja tokom hirurške revaskularizacije miokarda kod bolesnika sa akutnim koronarnim sindromom bez elevacije ST segmenta

Uvod/Cilj. Zaštita srca i drugih organa od ishemijsko-reperfuzonih oštećenja može biti obezbeđena udaljenim ishemijskim prekondicioniranjem (remote ischemic preconditioning – RIPC) sa kratkim epizodama ishemije i reperfuzije u udaljenim tkivima. Cilj rada bio je da se utvrdi efekat RIPC na rane rezultate hirurške revaskularizacije miokarda kod bolesnika sa akutnim koronarnim sindromom bez elevacije ST segmenta. Metode. Studijom su bila obuhvaćena 42 bolesnika koji su bili randomizovani u dve grupe: grupu 1 koja je bila tretirana sa RIPC i grupu 2 bez RIPC (kontrolna grupa). Poređeni su pre-, intra- i postoperativni parametri, ali je glavni cilj bio miokardna lezija koja se odražava kroz vrednosti koncentracije troponina I merenih preoperativno i 1, 6, 12, 24, 48 i 72 sata postoperativno. Analizirani su vrednosti hemodinamskih parametara, krvarenje, vreme lečenja u jedinici intenzivne nege, mortalitet i ostalo. Rezultati. Grupe 1 i 2 bile su slične po preoperativnim karakteristikama, kao što su životna dob, New York Heart Association (NYHA) klasa, EuroSCORE II i ejekciona frakcija leve komore. Jedina razlika među grupama bila je u zastupljenosti trosudovne koronarne bolesti sa dominacijom u RIPC grupi [20 (100%) vs. 17 (77,3%), p = 0,049]. Vreme kardiopulmonalnog bajpasa [srednja vrednost (± standardna devijacija): 83,0 (22,9) vs. 67,0 (17,4) minuta, p = 0,015], vreme kleme na aorti [57,9 (15,4) vs. 44,3 (14,3) minuta, p = 0,005] i broj graftova [medijan (25–75. percentil): 3,5 (3–4) vs. 3 (2–3), p = 0,002] bili su različiti. Ostale intra- i postoperativne varijable se nisu razlikovale među grupama. Nije bilo razlike u vrednostima C reaktivnog proteina i postoperativnih hemodinamskih parametara. Srednje vrednosti troponina u svim ispitivanim vremenskim intervalima nisu pokazale značajnu razliku među grupama (p0h = 0,740, p1h = 0,212, p6h = 0,504, p12h = 0,597, p24h = 0,562, p48h = 0,465 i p72h = 0,715). Takođe, nije bilo značajne razlike u pojavi neželjenih događaja, dužini trajanja bolničkog lečenja i mortalitetu između grupa. Zaključak. Primena RIPC tokom hirurške revaskularizacije miokarda kod bolesnika sa akutnim korornarnim sindromom bez elevacije ST segmenta ne obezbeđuje bolju miokardnu zaštitu i hemodinamske kararkteristike, ali su neophodne veće randomizovane studije da bi se dokazao pravi efekat RIPC.