Izloženost radijaciji tokom neurointerventnih procedura u modernim angiografskim sistemima: iskustvo jednog centra

Uvod/Cilj. U toku interventnih neuroradioloških procedura bolesnici su izloženi jonizujućem zračenju. Cilj ove studije bio je da utvrdi doze jonizujućeg zračenja koje bolesnik primi tokom interventnih neuroradioloških procedura i proceni rizik od negativnih efekata i posledica jonizujućeg zračenja. Metode. Studijom su obuhvaćeni svi bolesnici kojima su urađene dijagnostičke i/ili terapijske procedure na Odseku interventne neuroradiologije u Kliničkom centru Kragujevac, Srbija, u periodu 1.12.2014‒1.12.2016. godine. Beležene su sledeće vrednosti: kerma-area product; air kerma; vreme izloženosti jonizujućem zračenju; maksimamalna kožna doza i efektivna doza. Rezultati. Srednja vrednost kerma-area product-a iznosila je 87,802 Gy∙cm2, 78,567 Gy∙cm2, 117,626 Gy∙cm2; efektivne doze 12,731 mSv, 11,392 mSv, 17,056 mSv; maksimalne kožne doze 0,456 Gy, 0,409 Gy, 0,612 Gy i procenjene doze za mozak 254,62 mGy, 227,84 mGy, 341,12 mGy, za dijagnostičke, terapijske i kombinovane procedure, redom. Zaključak. Interventne neuroradiološke procedure pokazuju izrazitu varijabilnost u emitovanoj i primljenoj dozi zračenja, u zavisnosti od konstitucije bolesnika, opreme, kao i iskustva radiologa. Poznavanje veličine ovih doza u različitim uslovima, može biti od velike koristi za bolesnike, kao i za medicinsko i paramedicinskog osoblje u smislu smanjenja mogućih determinističkih i stohastičkih efekata zračenja.