Analiza morfologije korenova i kanala korenova stalnih molara primenom kompjuterizovane tomografije konusnog zraka u populaciji Srbije

Uvod/Cilj. Za uspešnu endodontsku terapiju neophodno je poznavanje morfologije kanala korena zuba. Stoga je cilj naše studije bio da analiziramo morfologiju kanala i dužinu kanala korenova stalnih molara u populaciji Srbije, koristeći kompjuterizovanu tomografiju konusnog zraka (cone-beam computed tomography – CBCT). Metode. Studijom je obuhvaćeno ukupno 305 gornjih i 280 donjih molara snimljenih CBCT-om na kojima su analizirani broj korenova, morfologija kanala prema Vertučijevoj klasifikaciji i dužina kanala korenova. Procenjena je povezanost dobijenih rezultata sa polom i lokacijom zuba u vilici. Rezultati. Meziobukalni korenovi gornjeg prvog molara imali su tip I po Vertučiju u 45,7%, a tip II u 29% slučajeva. Kod gornjeg drugog molara, Vertuči tip I pronađen je u 60,5% slučajeva u meziobukalnim kanalima. Palatinalni i distobukalni kanali su uglavnom imali konfiguraciju kanala tipa I po Vertučiju. Mezijalni korenovi donjih molara najčešće su imali dva kanala, sa najvećom zastupljenošću Vertuči tipa IV u prvom, a Vertuči tipa II u drugom molaru. Distalni korenovi najčešće su imali jedan kanal u oba molara. Dužina palatinalnog kanala bila je najveća kod gornjih prvih molara, sa srednjom vrednošću od 20,26 mm, dok je kod drugih molara najveća bila vrednost mezio-bukalnih kanala (20,09 mm). Kod oba donja molara najduži su bili mezijalni kanali. Razlike su pronađene u od¬nosu na pol i stranu zuba u vilici. Zaključak. Meziobukalni korenovi gornjih prvih molara imali su češće dva kanala u poređenju sa drugim molarima. Mezijalni korenovi donjih molara pokazali su sličnu učestalost dva kanala i ranolikost u tipovima prema Vertučijevoj kasifikaciji. Kod osoba muškog pola zapažena je veća učestalost kompleksne morfologije kanala korenova u poređenju sa osobama ženskog pola. CBCT može poboljšati razumevanje morfologije kanala korenova.