Rasprostranjenost i faktori povezani sa simptomima depresije kod studenata prve i završne godine studija medicine

Uvod/Cilj. Istraživanja pokazuju da se mentalno zdravlje studenata medicine pogoršava tokom studija i da studenti medicine imaju povećan rizik od pojave depresije. Cilj istraživanja bio je da se utvrdi rasprostranjenost simptoma depresije, kao i da se ispita povezanost simptoma depresije i različitih faktora rizika među studentima prve i šeste godine studija medicine na Univerzitetu u Novom Sadu. Metode. Istraživanje je sprovedeno kao studija preseka među studentima Medicinskog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu. Uzorak je činilo 308 studenata podeljenih na dve grupe – 213 studenata prve i 95 studenata završne (šeste) godine studiranja. Prisustvo depresivnih simptoma je ispitivano primenom Upitnika o zdravstvenom stanju bolesnika – 9 (Patient Health Questionnaire-9, PHD-9), a pitanje 9 je upotrebljeno za procenu prisustva ideja o samoubistvu. Samopuzdanje je procenjivano na osnovu Rozenbergovove skale (Rosenberg Self-Esteem Scale, RSES). Upitnik je obuhvatio pitanja o materijalnom statusu, stilu života i korišćenju zdravstvene zaštite iz oblasti mentalnog zdravlja. Primenjena je univarijantna i multivarijantna logistička regresija. Rezultati. Rasprostranjenost depresivne epizode među studentima medicine bila je 16,6%. Suicidalne ideje imalo je skoro 9% studenata. Studenti prve godine sa niskim nivoom samopouzdanja imali su skoro sedam puta veću šansu da imaju umerene do teške simptome depresije od onih sa visokim nivoom samopouzdanja. Oni koji su koristili lekove za smirenje ili lekove za spavanje koji im nisu prepisani od strane lekara imali su skoro pet puta veće šanse za PHQ-9 skor ≥ 10 [odds ratio (OR) = 4,97, 95% confidence interval (CI): 1,83–13,52]. Loši ili prosečni društveni odnosi i nizak nivo samopouzdanja prediktori su PHQ-9 skora ≥ 10 kod studenata šeste godine. Zaključak. Rezultati pokazuju visoku rasprostanjenost depresivne epizode kod studenata prve i šeste godine medicine, koja je povezana sa niskim samopouzdanjem u obe grupe studenata, upotrebom lekova za spavanje ili smirenje koji nisu prepisani od strane lekara među studentima prve godine i nezadovoljavajućom socijalnom komunikacijom kod studenata šeste godine. U cilju prevencije depresije kod studenata medicine potrebno je u svakodnevnu praksu uvesti programe za otkrivanje depresije i uspostaviti preventivne i interventne programe.