Postmortalne vrednosti serotonina u cerebrospinalnoj tečnosti kao marker porekla smrti

Uvod/Cilj. Serotonin [5-hidroksitriptamin (5-HT)], kao neurotransmiter u centralnom nervnom sistemu (CNS), uključen je u regulaciju autonomnih i kognitivnih funkcija, obrade senzornih informacija, motorne aktivnosti, emocija, raspoloženja i gotovo svakog oblika ponašanja. U sudskomedicinskoj istrazi, 5-HT je proučavan u različitim telesnim tečnostima u odnosu na uzrok smrti, a posebno u vezi sa samoubistvima, zloupotrebom droga ili kao marker akutnog odgovora na stres. Cilj ove studije bio je utvrđivanje nivoa 5-HT u cerebrospinalnoj tečnosti, kao markera njegove centralne aktivnosti tokom procesa umiranja, u smrtima različitog porekla, a posebno u slučajevima gde su žrtve bile svesne stresnog događaja. Metode. Istraživanje je sprovedeno na postmortalnim uzorcima 81 likvora uzetih tokom obdukcije. Koncentracije 5-HT su određivane u odnosu na prirodno i nasilno (zadesno, samoubilačko i ubilačko) poreklo smrti. Nakon pripreme, uzorci su analizirani metodom tečne hromatografije sa tandem masenom spektrometrijom. Rezultati. Vrednosti 5- HT su bile značajno više u slučajevima nasilnih smrti u odnosu na prirodne smrti (U = 519,000; p  < 0.05). Utvrđene su razlike u srednjim vrednostima 5-HT između različitih uzroka smrti (usled trovanja, povređivanja dejstvom tupine, šiljka i oštrice, a niže u hipotermiji i srčanoj smrti). Vrednosti 5-HT značajno su se razlikovale među grupama (χ² = 13,354; p = 0.001, sa tendencijom sniženja sa godinama. Nisu utvrđene razlike u odnosu na pol, dužinu agonije i svesnost o nastupajućem smrtnom ishodu. Vrednosti su imale tendenciju rasta sa dužinom postmortalnog intervala, ali se to nije pokazalo statistički značajnim. Zaključak. Serotonin bi mogao biti koristan postmortalni biohemijski marker u razlikovanju prirodnih i nasilnih smrti, uprkos velikim individualnim varijacijama.