Vantelesno održavanje života kod teškog kardiogenog šoka izazvanog intoksikacijom diltiazemom

Uvod. Lečenje kardiogenog šoka izazvanog teškim trovanjem lekovima uvek predstavlja veliki izazov. U slučaju polimedikamentnog trovanja, ishod je, uprkos agresivnoj medikamentnoj terapiji, nepredvidiv. Predložena je upotreba uređaja za vantelesno održavanje života u takvim slučajevima i to sa obećavajućim rezultatima. Prikaz bolesnika. Prikazali smo bolesnika sa teškim kardiogenim i distributivnim šokom izazvanim suicidalnim trovanjem – ingestijom diltiazema i anjonskog surfaktanta kod 36-godišnje žene. Bolesnica je progutala više of 90 tableta diltiazema od 90 mg (ukupna doza 8,1 grama) i 4 “kuglice” sredstva za osvežavanje toaleta koje sadrži anjonski surfaktant. Tokom prijema, sistemski krvni pritisak bio je 65/40 mmHg, frekvencija srčanog rada 45/min, sa znacima metaboličke acidoze. Bolesnica je podvrgnuta ponavljanim gastričnim lavažama. Urađena je hitna nadoknada volumena, primenjen je kalcijum glukonat, kao i insulin i vazopresorni lekovi (dopamin i noradrenalin) sa zanemarljivim efektima. Usled progresivnog i refraktornog kardiogenog šoka sa znacima multiorganskog zatajenja, doneta je odluka da se započne sa venoarterijskom ekstrakorporalnom membranskom oksigenacijom. Neposredno nakon započinjanja vantelesne membranske oksigenacije, uspostavljena je diureza. Tokom narednih 36 časova postignuta je adekvatna perfuzija organa sa kompletnim povlačenjem znakova multiorganskog zatajenja. Nakon ponovnog uspostavljanja funkcije svih organa, bolesnica je podvrgnuta dekanulaciji nakon čega je, desetog dana, otpuštena iz bolnice u dobrom stanju. Zaključak. U slučajevima refraktornog kardiogenog i distributivnog šoka usled trovanja diltiazemom i ostalim agensima, venoarterijska ekstrakorporalna membranska oksigenacija može pružiti dodatnu cirkulatornu podršku i omogućiti dodatno vreme za endogeno uklanjanje toksina. Venoarterijska ekstrakorporalna membranska oksigenacija bi trebalo da se koristi zajedno sa optimalnom medikamentnom terapijom u cilju uspostavljanja perfuzije krajnjih organa čime se podstiče metabolizam lekova i toksina i njihova prirodna eliminacija.