Andjelka Ristivojević*†, Petra Lukić Djokić‡, Dragan Katanić*§, Dušanka Dobanovački*§, Jadranka Jovanović Privrodski*§

Epidemiologija i struktura kongenitalnih anomalija novorođenčadi u regionu Novog Sada (Vojvodina, Srbija) u 1996. i 2006.

Uvod/Cilj. Prema Svetskoj zdravstvenoj organizaciji (SZO) kongenitalne anomalije su poremećaji organa ili tkiva, bilo da su vidljive na rođenju ili se manifestuju tokom života, i regis-trovane su u Međunarodnoj klasifikaciji bolesti. Cilj ove studije bio je da se uporede učestalost i struktura prenatalno utvrđenih i klinički ispoljenih kongenitalnih anomalija novo-rođenčadi na širem području Novog Sada (Vojvodina, Srbija) u dve udaljene godine (1996. i 2006). Metode. Ova retro-spektivna studija obuhvatila je svu decu rođenu na Klinici za ginekologiju i akušerstvo u Novom Sadu (Klinički centar Vo-jvodine) tokom 1996. i 2006. Analizirani su učestalost i struk-tura kongenitalnih anomalija. Rezultati. Tokom 1996. bilo je 6 099 porođaja, a kongenitalne anomalije registrovane su kod 215 novorođenčadi što predstavlja 3,5% od ukupnog broja novorođenčadi. U 2006. bilo je 6 628 porođaja, a kongeni-talne anomalije zabeležene su kod 201 novorođenčeta, što je 3% od ukupnog broja novorođenčadi. Tokom 1996. bilo je više dece sa anomalijama muskuloskeletnog sistema, urogeni-talnog trakta, sa anomalijama centralnog nervnog sistema i sa hromozomskim abnormalnostima. Tokom 2006. godine, biloje više dece sa anomalijama kardiovaskularnog sistema, slede anomalije urogenitalnog sistema, dok se broj anomalija muskuloskeletnog sistema značajno smanjio. Distribucija no-vorođenčadi sa velikim anomalijama, u odnosu na perinatalni ishod, pokazala je razliku između ispitivanih godina. U 2006. zabeležen je veći broj dece kod kojih je bila potrebna dalja di-jagnostika i lečenje. Zaključak. U Srbji ne postoji nacion-alni registar kongenitalnih anomalija i ova studija imala je za cilj da doprinese delimičnom sagledavanju ovog problema. U razmaku od deset godina koji pokriva i period NATO bombardovanja u Novom Sadu i Srbiji, učestalost značajnih kongenitalnih anomalija kod novorođenčadi nije povećana. Najčešći poremećaji uočeni tokom obe godine bile su mal-formacije lokomotornog, kardiovaskularnog, urogenitalnog i centralnog nervnog sistema. U 2006. godini došlo je do značajnog porasta broja kardiovaskularnih anomalija i značajnog sniženja broja anomalija lokomotornog sistema, hromozomskih abnormalnosti i anomalija centralnog nerv-nog sistema, dok je broj urogenitalnih anomalija bio niži u odnosu na 1996.